17.ayımız bitti...

16 Eylülde Doğa'mızın 17.ayı bitti. Artık kocamann kız oldu :) koşuyor, oynuyor, boool yaramazlık yapıyor, çişini söylüyor ve tuvaletine yapıyor :) söylediği kelime sayısı hergün artıyor, Atatürk nerede diyoruz, kalbini gösteriyor, Cumhuriyeti kim kurdu deyince Atatürk diyor, atının adı ne diyoruz(ben Norveç'teyken babası ona cok güzel bir tahta at almuış), Ateş diyor, çılgınca dans ediyor ve daha ne numaralar. Ancaaak hala daha gece 1 ya da 2 kez kalkıp, süpppp! istiyor, ya da oyun oynamak, bakalım bu işi nasıl hale yola koyacagız. Doğa'dan gelişmeler kısaca böyle. Ayrıcaaaaa

Bugün benim doğum günüm 

Hafta ortasından itibaren kutlamalar başlamıştı, bugün de sabahtan itibaren gerek telefon, gerek internet ya da yüzyüze sevdiklerimden iyi dilkler aldım. Ayrıca da akşam çok yakın arkadaşlarımız ve kuzularımızla yemek yedik... yaş 35 e doğru yaklaşmakta  sanki. neyse sağlık, mutluluk, ve huzur dolu geçsin yıllarımız hepberaber...

Nerelerdeyiz...

Uzun zamandan beri ortalarda yokuz ama buradayız aslında... bir sürü habelerimiz var. Doğa memeyi bırakmıştı ve ben bunu yazacaktım ama zaman aşımına uğradı. Ben kızımdan 6 gün ayrı kalarak Norveç'lere gittim, kongreye... gidişim oldukça zor oldu :( ama neyse ki ilk gün dışında Doğa ve ben idare edebildik sanırım. Dönüşümde bayramdı, ve ben babaannemizin yazlıgına gittim doğrudan, onlarda oraya gelmişlerdi zaten, gece Doğa'nın haberi olmadan sarmaş sarmaş bir karşılama yaptım kızımla kendime :), bayram orada da kalabalık, boool dedeli, babaanneli, oyunlu, bahçeli, çiçekli böcekli geçti. Tatil dönüşü, Doğa yeni bakıcı teyzesiyle başbaşa kaldı, Norveç dönüşü zaten bana yapışıktı, yeni dönemle, sabahlarımız gözyaşı ile geçmeye başladı, neyseki yavaş yavaş atlatıyoruz. Ama Doğa'nın bana yapışıklığı geçmiyor.

Fotoğraflar, Şule Teyzemizin objectifinden ... opücükler...